“Sana dair..” diye başlayan bir öykünün hüzünlü bir parçasıydı şimdi hayatı. Oysa epey zaman önce başlamış bir masalın içinde bulmuştu o yeniden başlayan öyküyü. İnanmıştı gerçeklerin hayale bir adım daha yaklaştığına. Hüzünlü bir öykünün içindeki mutlu bir andı o an… hiç bitmesin istemişti, zaman o an dursun, dursun ki gözlerini biraz daha fazla göreyim…
Hiç mi acımamıştı bir gece vakti yüreğin, seni bu kadar çok seven biri varken. Hissetmemiş miydin gerçekten bir yerlerde seni bekleyen birisinin olduğunu. Haklıydın bu soruyu sormaya, “neredeydi bu zamana kadar?”. Evet nerde kalmıştı? Kimler gelmişti ve kimler geçmişti hayatından, ama o uğramamıştı. Çünkü o hayatından çoktan kovulmuştu. Bilemezdi senin geçmişi bu kadar unuttuğunu. Çünkü o yaşanan her şeyi binlerce kez tekrar yaşadı. Bir kez değil bin kez acısını çekti. Yalnız düşlerinde mutlu olmuştu, uyumayı seçti ve hiç uyanmak istemedi, ama sesine uyandı her sabah. Her sabah pencereyi açtığında bir umut, güneşi benzetti sana, sonra yağmuru… koştu yağmura, sırılsıklamdı artık yalnızlığı. Ve bir gökkuşağı gördü çok uzakta. Renklerin içinde aradı seni. An geldi rengini kaybetti. Sana mavi dedi ve mavi oldu sensizliğinin adı. Sesini aldı sensizliği, konuşamaz oldu yokluğunun üstüne. Lal olmuştu bir kez ne söylesen nafile.
Geçen onca zamandan sonra aynaya baktığında sana ne kadar benzediğini fark etti. Sen yokken seni yaşamıştı. Sen yokken seni tanımıştı. Bir hayalden ibaret değildin, şimdi neysen işte oydun sen. Aynı senin gibi, hiç şüphen olmasın. Sevdiğin her şeyi bir bir say, dinle bir de o saysın sana. Şaşıracaksın kulaklarınla duyduklarına. Kendini göreceksin o aynada. Aaa aynı ben…
Biliyor musun zaman gelecek tekrar göreceksin onu. Ve bu senin son şansın… gözlerinin içine, en içine bak, kendini göreceksin. Kendini bırakırsan emin ol ki sen de seveceksin. Ve bir masal başlayacak orta yerinden, bittiği zannedilip kaldığı yerden…
Kahin olduğumu sanma sakın. Bazen zaman silinir; geçmiş, gelecek ve bugün birmiş gibi görünür. Çok fazla söze gerek yok aslında. O tekrar gelecek, yalnızca senin için, son kez… Konuş onunla, belki tanıdık bir yüze rastlayacaksın anlattıklarında…
.
Emrah Yumuk
20.10.2008
.